FOTOGRAMETRIA

Dziedzina nauki i techniki zajmująca się odtwarzaniem kształtów, rozmiarów i wzajemnego położenia obiektów w terenie na podstawie zdjęć fotogrametrycznych (fotogramów).

Praktycznym zastosowaniem fotogrametrii jest jej wykorzystanie jako źródła podczas tworzenia map. W geodezji służy jako pomoc przy pomiarach dużych obszarów i odległości. Jest też jedną z metod wyznaczania wysokości obiektów.

Do wykonywania zdjęć fotogrametrycznych są wykorzystywane specjalne, na ogół wielkoformatowe, kamery fotogrametryczne wyposażone w specjalne obiektywy pozbawione aberracji. W zależności od sposobu wykonywania zdjęć rozróżnia się fotogrametrię naziemną (terrafotogrametrię) oraz fotogrametrię lotniczą (aerofotogrametrię).

Zależnie od sposobu wykorzystania zdjęć rozróżnia się fotogrametrię płaską (jednoobrazową) i fotogrametrię przestrzenną (dwuobrazową), zwaną też stereofotogrametrią, w której przestrzenny obraz przedmiotu lub terenu uzyskuje się za pomocą stereogramu – pary zdjęć wykonanych z dwóch punktów przestrzeni. Odwzorowania fotogrametryczne mogą być również tworzone z użyciem kamer tak metrycznych jak i niemetrycznych.

Zastosowanie

  • Pomiary objętości mas ziemnych
  • Pomiary linii napowietrznych
  • Opracowywanie modeli 3D terenu
  • Cykliczne naloty fotogrametryczne do obserwowania postępu prac np. na obiektach liniowych
  • Kontrola stanu wegetacji roślinności
  • Wykonywanie ortofotomap – map wykonanych na podstawie zdjęć lotniczych, przedstawionych w nawiązaniu do układu współrzędnych przyjętego odwzorowania kartograficznego